Hayatta en çok neyi isterseniz onunla imtihan edilirsiniz. Doğanın kanunu denen bir kavram var, bir de bu kanunu kendimize uyarlamamız tabi.
Kendi doğamızın kanununu yaratmakta biraz üşengeç davranıyoruz sanki. Ya da yarattığımız kanunlarımıza sadık kalabiliyor muyuz?
Göz bebeğimiz gibi baktığımız, önem verdiğimiz duygularımız var. Hayat Çınarı diye tabir etsek yanlış olmaz sanıyorum o duyguları sahiplenme duygumuz yüksek, aslında biliyoruz ki insan duygularıyla yaşar.
Hangi duygunun elinden tutup yürürsek yolu, o duygu bize rehber olur. Cam kenarından izlemeye devam ettiğin duygularına cam kırıkları duyguların meydan okumasın.
Hangi gözle bakarsanız o renktedir dünyanız.
Tam ortasında bulunduğumuz ne çok serüven var ömürde. Hayatın tam ortasına merdiven dayamak gibi bazı duygularımız.
Hayata her şey ne kadar da zorlaşıyor bazen.
Adımlarımıza çığır açmak istiyoruz, yolumuz tıkanıyor. Ezber bozan düşüncelere yaslamak istiyoruz zihnimizi, bulanık görüyoruz kısacası sanki biraz çıkmaza düşüyoruz.
Berrak duygulara katılıp da kapılıp gitmek istiyor gönül sonsuz umutlar biriktirmek istiyor ufka. Bizden ziyade başka bir biz yaratıyoruz kendi içimize zaten insanda da bir görünen bir de göstermediği iç dünyası vardır ya.
İç dünyanızda ne varsa, huzur olarak size akması dileğiyle.
