2022 yılı, basılı yayınlarını sürdürmeye çalışan gazeteciler için kabus gibi geçiyor.
Gerek resmi ilan yayınlama hakkına sahip ‘vasıflı’ gazeteler, gerek resim ilan yayınlayamayan haftalık gazeteler ile aylık, üç aylık yayınlanan dergiler...
Kağıt, kalıp, baskı ve dağıtım giderlerinin %200’ler civarına çıkan zamlar karşısında yayınlarını ayakta tutmaya çalışan yayın sahipleri...
Esnaf kesiminin artık yüzüne bile bakmadığı, birçok meslek ve akademik odasının kapısından içeriye sokmadığı, iş insanlarının hatır için abone oldukları, destek için ilanlar verdikleri, bir kaç belediyenin alımları ile yayınlarını sürdürme çabası içinde olan, birçok siyasi parti yöneticilerinin ise haberden habere hatırladıkları gazeteler, dergiler...
Karasal ve uydudan yayın yapan yerel televizyonlar ve radyolar...
Yerel yayınlar, yokları oynuyorlar...
Tasarruf tedbirleri genelgesi ile kolu kanadı kırılan yerel yayınların sahipleri ve emekçi gazeteciler, 2021’in ortasında hayata geçirilen Cumhurbaşkanlığı Genelgesi’nin acilen kaldırılmasını istiyorlar...
Yaygın yayınların altyapısını oluşturan yerel yayınların tek tek kapılarına kilit vurdukları, vasıflı çalışan gazetecilerin bir bir işlerinden oldukları bir yılın başındayız.
Yerel yayınların yaraları daha fazla kanamadan acilen bu soruna müdahale gerekiyor.
Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’a, kamu görevi yapan, istihdam sağlayan, vergi veren, SSK-BAĞ-KUR ödeyen...
Yok mu, ‘EMEKÇİ GAZETECİLER’ in sorunlarını anlatacak bir baba yiğit..?
