Aysun Arifoğlu Tekin
Ülkemiz her alanda ilerlesin; toplumumuzun refah seviyesiartsın, insanımız en iyi imkânlara sahip olsun, yarınımız teminat altına alınsın; bunların gerçekleşmesini hepimiz isteriz.
Toplum olarak hepimize nasıl yapılabilir diye sorsalardı, herhaldemetafor yağar, bir çok çözüm yolu ortaya atılırdı.
Genel olarak fikirler ortaya atar, projeler sunar ama hayata geçirmekte ya ağırdan alır ya da başlayıp sonunu getirmekte zorlanırız.
Bu konu,bana sorulsa ne derdim? Bende bu toplumun üyesi olarak metafor yağdırmaya başladım. Ve dedim ki ‘Ne yaparsan yap, en iyisini yap .’
Elbette bazı şeyleri söylemesi kolay, hayata geçirmesi bir hayli zor ama gücümüz yettiğince bu uğurda çaba sarf etmek önemli.
Hangi işi yaparsak yapalım, ister temizlik işçisi olalım, ister devlet yöneticisi, işimiz ne kadar zor olursa olsun,her şeye rağmen en iyisini yapma gayretinde olmak önemli.
Aslında iş toplumun en küçük yapı taşı olan ailedebaşlıyor.İster anne olalım, ister baba yarının sahipleri çocuklarımızıyetiştirirken, onları fiziksel ve ruhsal olarak sağlıklı bireyler olarak yetiştirmek, onların hayatlarına yön verirken mizaçları doğrultusunda mesleklere yönlendirmek daha verimli sonuçlar almamızı sağlayabilir.
Yani anne baba olmayı da bir iş gibi düşünürsek onuda en iyi şekilde yapabilmek bunun için çaba sarf etmek gerçekten kıymete şayan bir durum.
Yaptığımız işin ne olduğu değil, onu nasıl yaptığımız önemli. Günün sonunda başımızı yastığa koyduğumuz da vicdanımız huzur içindeyse sorun yok demektir.
İnsanı harekete geçiren en güzel ve cesur duygudur aşk… Kenan Doğulu’nun şarkısında dediği gibi
Ne yaparsan yap, aşk ile yap
Yaptığımız işi aşk ile yapabilmek, zaten bu ülkenin kalkınması demek değil mi? Her ne iş yapıyorsak dürüst ve olması gerektiği gibi yaptığımız da gerisi zaten gelir, ne dersiniz?
