Bu ülkede bir yalnız kadınlar sorunu var. Ama yıllardır bu sorunla ilgilenilmediği için maalesef olan kadınlarımıza oldu. Çalışa bilen kadınlarımız olduğu gibi, imkansızlıklar dahilinde çalışamayanlarda var. Mesela temizliğe gitti evin adamı tarafından tacize uğrayan, girdiği işte patronunun ahlak dışı tekliflerini kabul etmediği için işten kovulan, çocuklarını bırakacak güvenilir bir yeri olmadığından çalışamayanlar. Yaşadıkları ağır gelmiş, psikolojileri bozuk ve kocalarının kendilerini öldürmesinden korkup işe gitmeyen, kadınlarımız...
Peki ne olacaktı bu kadınların hali?
Çok üzülerek söylüyorum, ülkemizde fuğuşun bu kadar artması tesadüf değildir. Kadınlarımız, kendine ve çocuklarına bakamıyorlar. Kiraların 3 bin TL başladığı ülkemizde bir anne kendine, çocuklarına sahip çıkamıyor. Sigortasını ödeyemiyor. Emekli olamıyor. Geleceği meçhul. Günümüz şartlarında ocağa yemek koyamıyor. Bu kadar sıkıntılarının yanında bir de ekonomik şiddet görüyorlar. Oysa çözüm çok kolay. Önce güzel bir maaş bağlanmalı. Sonra kendileri ile beraber çocukları psikolojik bir destek almalı. Meslek edindirme kurslarına yollanmalı. Kadın o zaman güvende olur. Kadın, o zaman yolunu şaşırmaz. Toplum olarak zaten birbirimize sahip çıkmıyoruz. Devlet bunu yapmalı. Problemli annelerin elinde büyüyen çocuklar, yarın bu toplumun baş belası olarak yetişirler.
Türk aile yapısını korumak için anneler önemli. Özellikle yalnız kadınlar için önlemler alınmalı. Bir de kocasından şiddet görüp, parasızlık yüzünden ayrılmayan kadınlarımız var. Göz göre göre bu kadınların şiddete maruz kalması, yine bizim suçumuz.
Gerekli sosyal haklar kadınlarımıza verildiği zaman inanıyorum ki benim kadınım kendine ve evlatlarına sahip çıkarak üretken bir hale gelir...