"İnsan insan dedikleri
İnsan nedir şimdi bildim
Can, can diye söylerlerdi
Ben can nedir şimdi bildim"
Yıkılan binalar değil, insanlıktı...
Gürültü...
Karanlık...
Soğuk...
Acı...
Çığlıklar...
Sessizlik...
İnsanların delirmiş hallerine değil onları delirten sebeplere bakın...
Küçükten...
Büyüğe...
Hepimizde duygu durum bozuklukları olacaktır...
Her şeyin yola girmesi için ciddi zamana ihtiyaç var.
Biliyoruz.
Eğitim...
Eğitim...
Eğitim...
Israrla eğitim diyoruz.
İyi kalpli öğretmen...
İyi kalpli mühendis...
İyi kalpli doktor...
İyi kalpli polis...
Hep iyi...
İyiye ihtiyacımız var.
Mücadelemiz iyi insan yetiştirmek olmalı.
Geleceğimizin güvencesi olan çocuklarımızın hem bedensel hem ruhsal yönden daha iyi gelişmesi için yapılacak çalışmalar, sarf edilecek çabalar hepimizin görevidir.
Depremin, çocuk üzerinde ki olumsuz etkileri küçük ve basit bir konu gibi gelebilir.
Ancak küçük birikimler insanın ruh sağlığının bozulmasında büyük etkiler yapabilir. Bu noktadan hareketle problemin başından çözümlenmesi hem anne-babanın, hem de konuyla ilgili sorumluların bir görevidir.
Çocuklar korkularını oyun oynarken daha iyi ifade edebilirler. Oyun oynarken yarattığı korkular gerçek değilse, bunları çocuğa açıklayıp, onu ikna etmek gereklidir. Yetersiz kaldığımız noktada kesinlikle profesyonel destek almalıyız.
Hepimiz sakin ve dikkatli; eskilerin dediği gibi hep aklımız üstümüzde olmalı.
Geleceğimizin güvencesi olan çocuklarımızın hem bedensel hem ruhsal yönden daha iyi gelişmesi için yapılacak çalışmalar, sarf edilecek çabalar hepimizin görevidir.
Milletçe tek amaç, tek yürekle...
Aşacağız.
"İnsan" yetiştirerek aşacağız.
Başın sağ olsun Türkiye’m!